De beslissing is gevallen. Na jarenlange discussie gaat het water door Cortenoever stromen, precies zoals Rijkswaterstaat het wenst. Tegen Rijkswaterstaat ingaan staat gelijk met het gevecht van Don Quichotte tegen de windmolens. De Ruimte voor de Rivier is de ruimte die Rijkswaterstaat ziet. Zelfs de kraaltjes en de spiegeltjes (zoals bv. de rondweg om Leuvenheim), zoals Richard Pawlot het uitdrukte, werd de gemeente Brummen niet gegund. Alle pogingen om alternatieven voor de Planologische Kernbeslissing (PKB) dragelijker te maken voor de bewoners van Cortenoever zijn op niets uitgelopen. Vandaar dat de PvdA uiteindelijk instemde met de bestemmingsplannen dijkverlegging Cortenoever en Voorsterklei.
Richard Pawlot Foto : Karin Keesmaat
Het is duidelijk dat de waterveiligheid in Nederland goed geregeld moet zijn. Het water stijgt op dit moment, hoewel niet bedreigend, weer flink De overstromingen langs de rivieren in 1995 deed de overheid beslissen dat er iets moest gebeuren. Daarvoor werd het plan Ruimte voor de rivier opgesteld. Eén van de plannen werd dijkverlegging bij Cortenoever en de Voorsterklei. Vanaf 2002 speelt dit dossier. “Ruimte voor de rivier”, “PKB”, “IJsselsprong”,” Alles in één keer goed” en wie weet wat nog meer is besproken in de raad van Brummen. Uren en uren is er over vergaderd, in de raad, in de regio, met Rijkswaterstaat, zonder Rijkswaterstaat. Dat heeft handen vol geld gekost. De ene motie in de Brummense raad was nog krachtiger dan de andere, waarbij steeds het dienen van de belangen van de bewoners van Cortenoever voorop stond. Extra fora waar menig burger ingesproken heeft. Het grootste deel van die burgers kan zich vinden in de ontwikkelingen, maar een aantal verzet zich met hand en tand omdat zij vinden dat verschillende instanties de berekeningen niet goed uitgevoerd hebben en door dat gedrag burgers én politiek essentiële informatie heeft onthouden. Het IPV heeft zelfs enige jaren geleden voorgesteld de stekker er maar uit te trekken, maar vond dat de stekker er nu wel in kon blijven. De raadsleden, ondeskundig op het gebied van waterveiligheid, moeten Rijkswaterstaat op hun blauwe waterige ogen geloven. Dus werd het bestemmingsplan aangenomen. En uiteraard vergezeld met opnieuw een motie die het college oproept alles in het werk te stellen dat om de nog resterende belangen van betrokken burgers te behartigen. De vraag blijft hangen of het wel zinvol geweest is om zoveel tijd te besteden aan een dossier dat dat in 2002 al vaststond.
De IJssel op 3 juni 2013 (foto Maaike Jeronimus)
Het dossier is met het goedkeuren van het bestemmingsplan niet afgesloten, want verschillende burgers hebben aangegeven door te gaan tot de Raad van State.
